Άρθρο μου στο thepresident.gr
Ο μέγας ιεροεξεταστής της σταλινικής περιόδου του «Μεγάλου Τρόμου», Νικολάι Γιεζόφ, υπεύθυνος για την «εκκαθάριση» εκατοντάδων χιλιάδων… αντιφρονούντων, θα ζήλευε την δικαστική (και πάντα καταδικαστική) δεινότητα της δικής μας εθνικής ιεροεξετάστριας και εθνικής αγάμου θυγάτηρος, κας Έλενας Ακρίτα.
Το modus operandi της γνωστό. Υποτιμητικά αλλά συχνά και σεξιστικά βέλη για γυναίκες, είτε ιδεολογικούς της «αντιπάλους», είτε συγγενείς ιδεολογικών της «αντιπάλων», αναμόχλευση κάθε είδους fake news και, τελικά, επίκληση κάθε απίθανης δικαιολογίας, ακόμα κι αν πρόκειται για αισχρή εκμετάλλευση επικίνδυνων και επίπονων ασθενειών, όταν (συστηματικά) βρίσκεται κολλημένη στον τοίχο.
Χτες ήταν η κα Κεραμέως, προχτές ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παραπροχτές η γράφουσα, ο Άδωνις, ο Μπογδάνος, ο Κυρανάκης και πάει κλαίγοντας. Όποιος διαφωνεί μαζί της είναι εχθρός. Άλλη γνώμη δεκτή δεν γίνεται πάντα με την γνωστή Σταλινική δημοκρατική αριστερή ιδεολογία που δηλώνει υπέρμαχος. Βέβαια το περίεργο είναι πως το 99% των ποστ της είναι φτηνές σοφιστείες πάντα με μεγάλη δόση ειρωνείας αν όχι καθαρής κακίας, ενώ είναι σίγουρο πως μπορεί να γράψει πολύ καλύτερα και το χει αποδείξει.
Μπορεί να ξέχασε προς στιγμήν ότι το ακροατήριό της και τα χιλιάδες like προέρχονται από ανθρώπους πολάκειας αντίληψης, οπότε μόλις ξεστράτισε και έγραψε κάτι λογικό (ότι το κίνημα ενάντια στη μάσκα είναι επικίνδυνο) της «έριξαν» το προφίλ με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά και πάλι στη δόξα τραβά. Δεν πτοείται από κάτι τέτοια.
Ακόμα και ο τόσο χρήσιμος στον Στάλιν «σκαντζόχοιρος» (όπως ήταν το παρατσούκλι του Γιεζόφ), όμως, βρέθηκε ακόμα και… εκτός κάδρου, στην γνωστή φωτογραφία, όταν έπαψε να είναι χρήσιμος. Οπότε η κάθε κυρία Ακρίτα να μην επαφίεται στις δάφνες του εθνικού δικαστή, γιατί οι ιδεολογικοί της σύντροφοι είναι παλιές καραβάνες στο… κόψιμο των περιττών.
Είναι άδικο πάντως με τόσο μεγάλο αλλά και πιστό κοινό να μην είναι η κανονική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια θα μου πείτε βολεύει πολύ και το κόμμα αυτό, αφού το παίζει δήθεν ακομμάτιστη και δήθεν αμερόληπτη. Όμως είναι γεγονός πως πλέον την κα Ακρίτα την γνωρίζουμε και είτε μιλάει αυτή, είτε ο κ. Πολλάκης στα μάτια και τα αυτιά της πλειοψηφίας είναι το ίδιο και το αυτό.
Κρίμα όμως για μια πραγματικά δυνατή και αξιόλογη πένα στα τελειώματα του έργου της να ξεπέσει στον ιταμό ρόλο του κομματικού ινστρούκτορα και να τη θυμόμαστε για πάντα έτσι.